Traduction complette de Tacite: avec des notes historiques et critiques, et des supplémens, Band 3Moutardier, 1799 |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
accusé adversùm ætate Agrippine alloit apud Arruntius Artaban atque Auguste auroit avoient avoit Cæsar Cæsarem cætera Cæterùm Caius Caius César Caprée Cassius caussa César chevalier romain consul consulat contrà crime cùm cuncta d'Agrippine d'Auguste déja délateurs devoit disoit-il Domitius Domitius Afer Drusus ejus enfans ensuite erat etiam étoient étoit Exin faisoit fils Gallus Germanici Germanicus graces hæc haud Igitur illi inter l'em l'empereur l'empire Latiaris Lepidus Livie long-tems Macron maison maximè mort n'avoit n'étoit neque Néron nisi Opsius Parthes patres père peuple Pharasmane Pison post pouvoit præ préteur prétoriens prince proconsul quæ quàm quanquam quantò quidem quippè quòd quoque quos Rome Sabinus Séjan Sejani Sejanus sénat sénateurs seroit sibi Silanus simul soldats Suétone Tacfarinas Tacite tamen temple tempus tems Tibère Tibère avoit Tiberio Tiberium Tiberius Tiridate urbe velut venoit Vibius vitæ Vitellius vouloit
Beliebte Passagen
Seite 335 - Morum quoque tempora illi diversa; egregium vita famaque, quoad privatus, vel in imperiis sub Augusto fuit ; occultum ac subdolum fingendis virtutibus, donec Germanicus ac Drusus superfuere. Idem inter bona malaque mixtus, incolumi matre ; intestabilis saevitia, sed obtectis libidinibus, dum Seianum dilexit timuitve; postremo in scelera simul ac dedecora prorupit, postquam remoto pudore et metu, suo tantum ingenio utebatur.
Seite 73 - Nam cunctas nationes et urbes populus aut primores aut singuli regunt: delecta ex iis et consociata rei publicae forma laudari facilius quam evenire, vel si evenit, haud diuturna esse potest.
Seite 81 - Egressus dein senatu , vitam abstinentia uni vit. Libros per aediles cremandos censuere patres ; sed manserunt , occultati et editi. Quo magis socordiam eorum inridere libet, qui praesenti potentia credunt exstingui posse etiam sequentis aevi memoriam. Nam contra , punitis ingeniis, gliscit auctoritas : neque aliud externi reges, aut qui eadem saevitia usi sunt , nisi dedecus sibi , atque illis gloriam peperere.
Seite 277 - Contra alii fatum quidem congruere rebus putant, sed non e vagis stellis, verum apud principia et nexus naturalium causarum; ac tamen electionem vitae nobis relinquunt, quam ubi elegeris, certum imminentium ordinem. Neque mala vel bona, quae vulgus putet: multos, qui conflictari adversis videantur, beatos, at plerosque quamquam magnas per opes miserrimos. si illi gravem fortunam constanter tolerent, hi prospera inconsulte utantur.
Seite 77 - Titus Livius, eloquentiae ac fidei praeclarus in primis, Cn. Pompeium tantis laudibus tulit ut Pompeianum eum Augustus appellaret; neque id amicitiae eorum offecit.
Seite 289 - ... (Francesco Petrarca, Le Familiari, ed. V. Rossi, I, Firenze 1933, p. 188). Propenderei, però, per altra fonte meno diretta, gli Annali di Tacito, VI xxviii: «post longum saeculorum ambitum avis phoenix in Aegyptum venit praebuitque materiem doctissimis indigenarum et Graecorum multa super eo miraculo disserendi...
Seite 243 - Neque frustra praestantissimus sapientiae firmare solitus est, si recludantur tyrannorum mentes, posse aspici laniatus et ictus, quando ut corpora verberibus, ita saevitia, libidine, malis consultis animus dilaceretur.