Briefe, Sendschreiben und Bedenken: vollständig aus den verschiedenen Ausgaben seiner Werke und Brief, aus andern Büchern und noch unbenutzten Handschriften gesammelt, Band 4G. Reimer, 1827 |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Beliebte Passagen
Seite 202 - Porro de parochia aliqua seu ministerio verbi aliquo ne sis sollicitus. Magna ubique penuria fidelium pastorum, ita ut Prope sit, quo cogemur proprio ritu ordinäre seu instituere ministros, sine rasura, sine unctura, sine infula, sine chirothecis, sine baculo et sine thuribulo, sine denique istis episcopis.
Seite 154 - Melanchthon 28. 8. 1530: . . . ego in tarn crassis insidiis forte nimis securus sum, sciens vos nihil posse ibi committere, nisi forte peccatum in personas nostras, ut perfidi et inconstantes arguamur. Sed quid postea? Causae constantia et veritate facile corrigetur.
Seite 120 - Dei' per hominem fiunt summae blasphemiae et sacrilegia, quasi scilicet homo velit Deum facere aut docere, qua ratione colendus sit. Quare (ut tu dicis) tale opus ,non est cultus, sed exercitium'. Ita et ego sentio. Imo certo scio sine illo additamento esse solum exercitium et cum additamento esse idololatriam.
Seite 147 - Patrem illuttt familias coelestem pro magnitudine suae domus etiam opus habere uno et altero servo duro contra duros et aspero contra asperos, veluti malo cuneo in malos nodos. Et tonanti Deo opus est non tantum pluvia irrigante, sed etiam tonitru concutiente et fulgure auras purgante , quo felicius et copiosius terra fructificet.
Seite 52 - Scripturam lustrans, et augescit mihi assidue ipsa jdT)goqpoo1a in ista doctrina nostra, et confirmor magis ac magis, daß ich mir (ob Gott will) nu nichts mehr werd nehmen lassen, es gehe drüber, wie es wolle.1 * Aus: DTh 3, 1936, 67—96.
Seite 106 - Episcopus , ut Episcopus , nullam habet potesta. tern super Ecclesiam suam ullius traditionis aut ceremoniae imponendae, nisi consensu Ecclesiae vel expresso vel tácito. Quia Ecclesia est libéra et domina, et Episcopi non debent dominan fidei Ecclesiarum , née invitas onerare aut opprimere.
Seite 52 - Accepi Apologiam vestram et miror, quid velis, ubi petis, quid et quantum sit cedendum pontificibus. De Principe est alia quaestio, quid illi concedendum sit, si huic periculum impendeat. Pro mea persona plus satis cessum est in ista Apologia, quam si recusent, nihil video, quid amplius cedere possim, nisi videro eorum rationes aut Scripturas clariores, quam hactenus vidi.
Seite 504 - Hoc scio pro certo / quod si cum stercore certo Vinco vel vincor / semper ego maculor.
Seite 657 - Quod fiet tandem, ubi ista res nova et ordinatio radices altius egerit, et mos firmior factus fuerit.
Seite 106 - Personas inipermixtas, sicut et adniinistrationes voló , etiamsi idem homo utramque personara gerere possit, et idem Pomeranus possit esse parochus et oeconomus. Nolo enim episcopos turbare, si qui boni inter eos sunt. Sic Conradus a Thungen idem homo est Dux Franciae et Episcopus Herbipolensis, cum tarnen Dux Franciae non possit esse Episcopus Herbipolensis. Haec sic verbose coram te, quia nosti verbum nostrum potissimum etiam has efficientes causas traditionum tractasse, non tantum finales, quas...