De pace carmen

Æmula amnis Nescio amor Amplexuque premit ANGLI animis vivit assensu læti fremuere ast omnibus auster blandum pacatâ immurmurat Britannis carmen pacale Poësis coetera curat cognata jocorum Turba discite tandem erit voluisse labor Europâ tutante furens hostis Gallica desueti nervos gens de tot Gentes ad sydera Hinc vos Innocuâ gestit libens sua vectigalia nati pia bella nobilior succendat corda novus excitat ardor Orbatam Meliten pacatâ immurmurat undâ Pacem cognata jocorum Pacem hilares risus Pax jubet Phæbo auspice pia bella ciere plaudere pennâ plectri Musa movet præside premit quem telis procul impia bella Proedoni quæ libertate recenti quem telis quisve colendis resonat Parnassus uterque rident sata loeta ruptoque licentia froeno sanctasque revisite turres saxifragis populator fluctibus Sint sua jura sopitas Artes novus spes insanæ sua vectigalia suique duces super omnia nomina tali non ausæ telis ante petebat tot gentibus una Unanimi tollunt Gentes Unus erit voluisse Vernat ager cultu vetitum quos ambitiosus Zephyrus