The Latin Language: An Historical Account of Latin Sounds, Stems and FlexionsClarendon Press, 1894 - 659 Seiten |
Inhalt
377 | |
378 | |
379 | |
381 | |
382 | |
383 | |
384 | |
385 | |
29 | |
35 | |
42 | |
44 | |
49 | |
56 | |
58 | |
64 | |
65 | |
70 | |
76 | |
83 | |
89 | |
93 | |
95 | |
99 | |
100 | |
101 | |
103 | |
104 | |
105 | |
107 | |
108 | |
110 | |
113 | |
118 | |
119 | |
121 | |
122 | |
124 | |
125 | |
126 | |
129 | |
131 | |
133 | |
140 | |
141 | |
142 | |
143 | |
144 | |
145 | |
148 | |
154 | |
155 | |
156 | |
194 | |
200 | |
203 | |
206 | |
209 | |
213 | |
233 | |
248 | |
260 | |
271 | |
278 | |
282 | |
285 | |
293 | |
305 | |
311 | |
318 | |
322 | |
328 | |
332 | |
333 | |
334 | |
335 | |
336 | |
337 | |
338 | |
339 | |
340 | |
341 | |
342 | |
343 | |
344 | |
347 | |
348 | |
349 | |
350 | |
351 | |
352 | |
353 | |
354 | |
355 | |
356 | |
357 | |
358 | |
363 | |
364 | |
365 | |
366 | |
371 | |
373 | |
374 | |
375 | |
376 | |
386 | |
387 | |
388 | |
389 | |
390 | |
391 | |
392 | |
393 | |
395 | |
396 | |
397 | |
398 | |
399 | |
401 | |
402 | |
403 | |
404 | |
406 | |
407 | |
408 | |
409 | |
410 | |
411 | |
412 | |
413 | |
414 | |
415 | |
416 | |
417 | |
424 | |
432 | |
434 | |
440 | |
446 | |
452 | |
459 | |
464 | |
465 | |
466 | |
467 | |
468 | |
469 | |
471 | |
472 | |
475 | |
476 | |
477 | |
478 | |
479 | |
481 | |
482 | |
483 | |
486 | |
488 | |
489 | |
491 | |
493 | |
494 | |
501 | |
502 | |
503 | |
504 | |
505 | |
506 | |
508 | |
509 | |
511 | |
537 | |
543 | |
548 | |
553 | |
555 | |
559 | |
561 | |
562 | |
564 | |
565 | |
567 | |
572 | |
575 | |
577 | |
578 | |
579 | |
580 | |
581 | |
582 | |
583 | |
584 | |
585 | |
586 | |
588 | |
589 | |
590 | |
596 | |
616 | |
631 | |
643 | |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
accented syllable analogy Appendix Probi Bacch became beside Brambach Brevis byform Carmen Saliare Cicero classical compounds consonant consonantal dialectal diphthong double consonant e. g. Ital early Eckinger Engl Ennius etiam examples Fest final syllable Georges Germ Goth grammarians Greek i-sound Italian late inscriptions late Latin lengthening Lith littera loanwords long by position long vowel Lucilius mispronunciation nasal noun Old Latin older Oscan paenultima Paul Plautus poetry Pompeius Praenestine preceding preposition Prisc Priscian Probi App pronounced pronunciation quae quam Quint Quintilian quod quoted Romance forms Romance languages root scansion Schuchardt second cent seems Servius short syllable short vowel shortened similarly sonant sound Span spelling spirant suffix syllable long syncope Umbr Umbrian unaccented syllable unvoiced Varro Velius Longus verb viii Virgil MSS Vulg Vulgar Latin weak grade Wortf written
Beliebte Passagen
Seite 305 - Fusti, dosi, arbosem, robosem, /telusa « holera », loebesum « liberum » usw. ; »aurum ... alii a Sabinis translatum putant, quod lili ausum dicebant » (Paul. Fest. 6.36 Th) ; « Aureliam familiam ex Sabinis oriundam a Sole dictam putant, quod ei publice a populo Romano datus sit locus, in quo sacra faceret Soli, qui ex hoc Auseli dicebantur, ut Valesti, Papisti prò eo quod est Valerii, Papirii
Seite 59 - Quinieo ego ipse, cum scirem ita maiores locutos esse, ut nusquam nisi in vocali aspiratione uterentur, loquebar sic, ut pulcros, Cetegos, triumpos, Cartaginem dicerem; aliquando, idque sero, convicio aurium cum extorta mihi veritas esset, usum loquendi populo concessi, scientiam mihi reservavi. Orcivios tarnen et Matones, Otones, Caepiones, sepulcra, coronas, lacrimas dicimus, quia per aurium iudicium licet.
Seite 145 - Sed Graeci viderint; nobis ne si cupiamus quidem distrahere voces conceditur. Indicant orationes illae ipsae horridulae Catonis, indicant omnes...
Seite 152 - Romans by birth; they were usually Greeks, and would have the same difficulties in describing the Latin Accent as a Frenchman in describing the strong stressaccent of English. These considerations may explain how it is that only a few statements of the writers on Latin Grammar are rid of the terms 'high...
Seite 87 - Illud nunc melius, quod cui tribus, quas praeposui, litteris enotamus ; in quo pueris nobis ad pinguem sane sonum qu et oi utebantur, tantum ut ab illo qui distingueretur.
Seite 100 - Cicero adieit v, non earn quae accipitur pro vocali, sed earn quae consonantis obtinet vicem, et anteposita vocali fit ut aliae quoque consonantes...
Seite 373 - et « Plato » (nam sic eum Cicero quoque appellat) dicerentur retinuerunt, quia Latinum quod o et n litteris finiretur non " reperiebant. Ne in a quidem atque s litteras exire temere masculina Graeca nomina recto casu patiebantur, ideoque et apud Caelium legimus
Seite 20 - Servius (Keil 4, 421, 16 ff.): «ex (vocalibus) duae e et o aliter sonant productae, aliter correptae . . . e quando producitur, vicinum est ad sonum i litterae, ut meta; quando autem correptum, vicinum est ad sonum diphthongi, ut equus.
Seite 11 - Latinae his verbis: ut Ion scribit, quinta vicesima est litera, quam vocant agma, cuius forma nulla est et vox communis est Graecis et Latinis, ut his verbis: 'aggulus', 'aggens', 'agguilla'. 'iggerunt'. in eiusmodi Graeci et Accius noster bina g scribunt, alii n et g, quod in hoc veritatem videre facile non est. similiter 'agceps', 'agcora...