Sanct BrandanKarl Gustav Theodor Schröder, Carl Schröder E. Besold, 1871 - 196 Seiten |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
alsô atque auß autem daer dâr Deus dô sprach duchte dûvel ende ênen engel enim erat fehlt fratres fratribus gân gedân Gedicht getân godde Gode gotes groß grôt gût hadde hân hant hât hebben helle hêre herre hetten himel illis insula karbunkel kêmen kiel kîl komen lanc lant Legende mennigen mêre mîn monnik navi navim niederd niederländ niet niht nobis nôt omnibus ouch quam Reinke de vos sach sanctus Brandanus sanctus pater sand Brandon schiff schône sêle sente sêre sicut sîn sine sint slac sprach sand stân sulven sunde sunte Brandân ter hellen Text tûvel unserer usque vant vele vero visch vnnd vobis wâren warent wart wedder wêre wêren wolde wolt Wörterb wunder
Beliebte Passagen
Seite 112 - Sonder God diet vermochte. Die chierheit te segghene en vermochte Negheen erdsche man. Doe screef sente Brandaen 1135 Alle dwonder dat hi sach, Daer hi in zinen kiele lach. Doe Brandaen, die Gods deghen, Te rechte hadde al bescreven Die twee scone paradise, 1140 Doe waende die goede wise, Die Gods dienare, Dat hi al quite ware Van des waters aerme scaren 4), Ende hi te lande soude varen.
Seite 98 - Ende sprecken ende ghedincken, Horen ende spreken, Ende mine aderen souden breken, Ende mine ziele soude varen 240 Weder ter aermer scaren. Al ware al de weerelt dijn, Ende soe oec ware roet ghuldijn, Ende ghi se mi mocht gheven, Ende daer toe met blischepen soude leven...
Seite 113 - Tote hi die waerheit hadde gescreven Van den visschen, die daer dreven. 1185 Die moonken hadden groten vaer Van den visschen, die waren daer, Dat si haer scip bederven mochten. Brandaen troeste se, dat hi mochte, Ende seide: 'Lieve broeders mijn, 1190 Wilt in Gode betrauwende...
Seite 107 - Ende heesscheden met rechte Den breydel dief, die si zochten; Om dat hi den breydel stal, Voerden sine in den afgront al. 885 Daer moeste hi in der pinen dooten Met anderen sine ghenooten. Doene begreep die viant, Metten breydele hine bant; Diefs recht maecte hi hem cont...
Seite 103 - An eenen donckeren berghe. Daer waren in zwaren erghe Arde vele aermer zielen, 640 Die daer branden ende wielen. Dien berch bernet emmermeere. Daer es meneghe ziele in zeere. Daer en hordi anders niet mee, Dan „o wy"!
Seite 109 - Heeft mijn moonc iet mesdaen, 945 Dies willicken voert bringhen Voer u in allen ghedinghen.' In cruce si hem strecten, Biddende met tranen si wecten Gode, onsen sceppare. 950 Ter herten wart hem zware, Haer bede wilden si niet begheven, Altoes si daer an bleven, Tote die almachteghe God Den duvele gaf een ghebod, 955 Dat hi Brandane tsinen ghevoughe Sinen moonc wederdroughe Toten kiele in der vloeden.
Seite 113 - Daer voer die kiel in corter wijle Over meneghe mile ; Dat quam van eenen bedruussche Ende van eens wints gheruussche, Dat die kyel also verspranc 1310 So meneghe dachvaerde lanc. Daer wart hi wel gheware, Dat hi den bouc ontgalt dare, Dien hi bernede in den viere; Dat becochte hi wel diere, 5315 Daer die kiel so verre spranc, Meer dan M milen lanc In grooter ongheweltheit.
Seite 103 - Ons allen zijn hemel1ike." 625 Sente Brandaen voer van dannen Met sinen Gods mannen Up des zeewes vloede; Daer worden si arde moede Van den winde metten baren, 630 Daer si in moesten varen. Daer dreven si metten winde Weder int allinde An eene vreeselike stat: Die bouc die seit ons dat, 635 Dat hi eere hellen pit verzach, Daermen in riep ,o wy, o wach!
Seite vi - Renard, déguisé en jongleur anglois, dit: Je fot savoir bon lai breton Et de Merlin et de Foucon, Del roi Artu et de Tristan, Del Chievre-foil, de Saint Brandan." " Et sez-tu le lai dam Iset?"(24) " la ! ia ! dist-il, godistouet ! Je fot saver, dist-il, trestouz.
Seite 97 - Bi des viants quaden rade, Omme have ofte om goet, Also menich meinsche doet, Dat men mi dan ter hellen Vele mee soude quellen 225 Dan ic nu ghepijnt bin: Want mine ghelike pijnt men min Dan die doepsel hebben ontfaen, Ende harer wet af zijn ghegaen. Nochtan...