Callimachi hymni et epigrammata

ἀεὶ Αθαναία αἱ αἰὲν ἀλλ ἀλλὰ ἀπ ἀπὸ Απόλλων ἄρ Αστερίη αὖθι αὐτίκα αὐτὸς βωμὸν δὲ δέ οἱ δέ τοι δὴ Διὸς ἐγένοντο ἐγὼ εἰ εἶν εἶπε εἰς ἐκ ἐμεῖο ἐμοὶ ἐν ἐν δὲ ἔνθεν ἐνὶ ἐξ ἐπ ἐπεὶ ἐπὶ ἔπος ἔργα ἐς ἔτι εὖ ἐφ ἔχει ἔχων Ζεῦ ἡνίκα θεὸς ἱερὸν ἰὴ ἵνα καὶ κακὸν καλὰ καλὸν κεῖνος κεν Κύκλωπες Κυρήνη μέγα μὲν μὴ μιν μοι νύμφαι νῦν οἱ ὅκα ὄρος ὃς ὅτ ὅτε ὅτι οὔ οὐ γὰρ οὐδ οὐδὲ οὐκ οὐκέτι οὔνομα οὔπω οὔρεα οὔτ οὔτε οὐχ παῖδα παιδὸς παῖς παρὰ πατρὸς περὶ πολλὰ ποτὶ πότνια πρὸς πρῶτα πρῶτον ῥα σὲ σοὶ σὺ σὺ δὲ τὰ τὰν τᾶς τῇ τὴν τί τίς τὸ τὸν τοῦ τοὺς τοῦτο τῷ τῶν ὑπ ὑπὸ ὕστερον φεῦγε Φοῖβος χαῖρε χορὸν ὧδε ὡς AP VII Bentley Callimachi corr correxi hymnis Meineke potest quae Schneider schol