Evangelische DogmatikBreitkopf und Härtel, 1850 - 535 Seiten |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
aliquid atque autem baptismus Bewußtsein bloß Christenthum Christi christlichen Christus Conf corpus Deum Deus divina Dogm Dogmatik ecclesia ejus enim Erbsünde ergo etiam etsi fide fidei Freiheit Geist Glauben Gott göttlichen gratia haec Hollaz homines homo ideo ipsa iſt justitiae Kirche Kirchenlehre Leben Lehre lichen Luther Menschen menschlichen modo Monotheismus muß Natur neque nihil nisi nobis Nothwendigkeit omnes omnia omnibus Orig peccata peccatorum peccatum Persönlichkeit potest proprie propter Protestantismus quae quam Quenst quia quidem quod ratione religiösen remissionem sacramentum Scholastik Schrift Scriptura secundum ſich sicut sine sint Spiritus Sünde sunt tamen tantum Tertul theils Theol verbum vero vita voluntatem ἀλλὰ αὐτοῦ γὰρ δὲ διὰ εἶναι εἰς ἐκ ἐν θεὸς καὶ κατὰ μὲν μὴ οἱ οὐ οὐκ πρὸς τὰ τῇ τὴν τῆς τὸ τοῖς τὸν τοῦ θεοῦ τοὺς τῷ τῶν ὡς
Beliebte Passagen
Seite 105 - ... releventur, prodesse eis Fidelium vivorum suffragia, Missarum scilicet sacrificia, orationes, et eleemosynas. et alia pietatis officia, quae a Fidelibus pro aliis Fidelibus fieri consueverunt secundum Ecclesiae instituta.
Seite 358 - Ubi enim Ecclesia, ibi et Spiritus Dei ; et ubi Spiritus Dei, illic Ecclesia, et omnis gratia : Spiritus autem veritas.
Seite 397 - Insuper eadem sacrosancta synodus considerans non parum utilitatis accedere posse ecclesiae dei, si ex omnibus Latinis editionibus quae circumferuntur sacrorum librorum, quaenam pro authentica habenda sit, innotescat, statuit et declarat, ut haec ipsa vetus et vulgata editio, quae longo tot saeculorum usu in ipsa ecclesia probata est, in publicis lectionibus, disputationibus, praedicationibus et expositionibus pro authentica habeatur et ut nemo illam reiicere quovis praetextu audeat vel praesumat.
Seite 141 - Si enim recte discernuntur aeternitas et tempus quod tempus sine aliqua mobili mutabilitate non est, in aeternitate autem nulla mutatio est, quis non videat quod tempora non fuissent nisi creatura fieret quae aliquid aliqua motione mutaret, cuius motionis et mutationis cum aliud atque aliud, quae simul esse non possunt, cedit atque succedit, in brevioribus vel productioribus morarum intervallis tempus sequeretur?
Seite 103 - Ad cujus adventum omnes homines resurgere habent cum corporibus suis : et reddituri sunt de factis propriis rationem. Et qui bona egerunt ibunt in vitam aeternam, qui vero mala in ignem seternam. Haec est fides catholica, quam nisi quisque fideliter firmiterque crediderit : salvus esse non poterit.
Seite 300 - Sic voluntas humana in medio posita est, ceu jumentum ; si insederit Deus, vult et vadit, quo vult Deus. ... Si insederit Satan, vult et vadit, quo vult Satan ; nee est in ejus arbitrio ad utrurn sessoreni currere, aut eum quaerere, sed ipsi sessores certant ob ipsum obtinendum et possidendum
Seite 400 - Traditionem itaque apostolorum in toto mundo manifestatam, in omni Ecclesia adest respicere omnibus qui vera velint videre, et habemus annumerare eos qui ab apostolis instituti sunt episcopi in Ecclesiis et successores eorum usque ad nos, qui nihil tale docuerunt, neque cognoverunt, quale ab his deliratur.
Seite 141 - Unde mundum incoepisse est credibile, non autem demonstrabile vel scibile. Et hoc utile est ut consideretur, ne forte aliquis quod fidei est demonstrare praesumens rationes non necessarias inducat, quae praebeant materiam irridendi infidelibus, existimantibus nos propter hujusmodi rationes credere quae fidei sunt.
Seite 72 - Jesum praeveniente gratia sumendum esse: hoc est, ab ejus vocatione, qua nullis eorum existentibus meritis vocantur; ut, qui per peccata a Deo aversi erant, per ejus excitantem atque adjuvantem gratiam ad convertendum se ad suam ipsorum justificationem, eidem gratia libere assentiendo et cooperando, disponantur...
Seite 224 - Christi attinet, persona non agit et operatur in, seu cum una, vel per unam naturam tantum, sed potius in, cum, et secundum atque per utramque naturam: s«u, ut concilium Chalcedonense loquitur: una natura agit seu operatur cum communicatione alterius, quod cuiusque proprium est.