Lehrbuch des lateinischen StilsIn der Cröterschen Buchhandlung, 1839 - 502 Seiten |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
abstracten Abstraction ad Fam allgemeine Alten Alterthums Anschaulichkeit Anwendung atque Ausdrucks Begriff besondere bestimmt Bezeichnung Beziehung Brut Caes caussa Cicero Conjunctivus Correctheit daher Darstellung deſſen Deutsche dieſe Eigenthümlichkeit Einheit einzelnen eius enim Ennius Epist erst esset etiam etsi falschen finden Form Gebrauch Gedanken Gegenstand Gerundium gleich Grammatiker Griechischen Grund Gültigkeit haec heißt indem ipse iſt Klarheit läßt lateinische Sprache lateiniſchen lich linguae Livius logischen Mannichfaltigkeit mihi Muretus muß Nachdruck nemlich neque neue nihil Numerus omnibus Orat oratio oratorischen Periode Plautus Pronomen quae quam quibus quid Quintil Quintilianus quod quum Rede Regel rhetorischen richtig Römer Rosc Sallust Saß Säße Schönheit Schreibart Schriftsteller Seneca seyn ſich ſie späteren Sprachgebrauch ſtatt steht Stelle stilistische Stils Sueton sunt Tacit Tacitus tamen Theile Tusc unsere Varro Verba Verbindung Verbum Verhältniß vero Verr verschiedenen Vieles Wahl wesentlich Wörter
Beliebte Passagen
Seite 479 - Oratoris quidem alia condicio est ; itaque hanc moram et sollicitudinem initiis impero. Nam primum hoc constituendum, hoc obtinendum est, ut quam optime scribamus: celeritatem dabit consuetudo. Paulatim res facilius se ostendent, verba respondebunt, compositio sequetur, cuneta denique ut in familia bene instituía 10 in officio erunt. Summa haec est rei : cito -scribendo non fit ut bene scribatur, bene scribendo fit ut cito.
Seite 102 - II, 36): apud antiquos frequentissime loco cu, syllabae quu ponebatur et e contrario, ut arquus, coquus, oquulus, pro arcus, cocus, oculus, quum pro cum, quur pro cur.
Seite 236 - ... quae similitudinis causa ex aliis rebus transferuntur, non discerptis sententiis, non praeposteris temporibus, non confusis personis, non perturbato ordine.
Seite 91 - Cicero quoque noster, a quo Romana eloquentia exsiluit, gradarius fuit. Romanus sermo magis se circumspicit, et aestimat, et praebet aestimandum.
Seite 60 - Quanta verborum nobis paupertas, immo egestas sit, numquam magis quam hodierno die intellexi. Mille res inciderunt, cum forte de Platone loqueremur, quae nomina desiderarent nee haberent, quaedam vero, quae 2 cum habuissent, fastidio nostro perdidissent.
Seite 58 - Ciceronem : compositio ejus una est; pedem curvat lenta, et sine infamia mollis. At contra, Pollionis Asinii salebrosa, et exiliens, et, ubi minime exspectes, relictura. Denique, omnia apud Ciceronem desinunt , apud Pollionem cadunt ; exceptis paucissimis , quae ad certum modum , et ad unum exemplar, adstricta sunt.
Seite 186 - Itaque convocatis centurionibus celeriter milites certiores 5 facit, paulisper intermitterent proelium ac tantummodo tela missa exciperent seque ex labore reficerent, post dato signo ex castris erumperent atque omnem spem salutis in virtute ponerent.
Seite 85 - Sinuessse natum ambiguo inter marem ас feminam sexu infantem ; quos androgynes vulgus (ut, pleraque, faciliore ad duplicanda verba Graeco sermone) appellat : et lacté pluisse, et cum elephanti capite puerum natum.
Seite 73 - Romanis, siquidem latine et diserte loqui illis ingeneratum est, nobis elaboratum, et, si quid forte commode dicimus, ex illo fonte et capite facundiae imitatio nostra deriuat.
Seite 360 - ... scripsit De Vita Beata," in quo multa disputât, quamobrem is, qui torqueatur, qui crucietur, beatus esse non possit. In eo et him putatur dicerc, in rotam beatam vitam non escenderc.