Hermes, Band 33

Cover
Ernst Willibald Emil Hübner, Georg Kaibel, Carl Robert, Friedrich Leo, Georg Wissowa
F. Steiner, 1898
 

Andere Ausgaben - Alle anzeigen

Häufige Begriffe und Wortgruppen

Beliebte Passagen

Seite 432 - Pauperiem sine dote quaero. Non est meum si mugiat Africis Malus procellis ad miseras preces Decurrere, et votis pacisci Ne Cypriae Tyriaeque merces eo Addant avaro divitias mari : Tune me biremis praesidio scaphae Tutum per Aegaeos tumultus Aura feret geminusque Pollux.
Seite 425 - Solve senescentem mature sanus equum, ne Peccet ad extremum ridendus, et ilia ducat. Nunc itaque et versus et cetera ludiera pono ; Quid verum atque decens euro et rogo, et omnis in hoc sum ; Condo et compono quae mox depromere possim.
Seite 434 - Troiae, multorum providus urbes et mores hominum inspexit, latumque per aequor, dum sibi, dum sociis reditum parat, aspera multa pertulit, adversis rerum immersabilis undis. Sirenum voces et Circae pocula nosti ; quae si cum sociis stultus cupidusque bibisset, sub domina meretrice fuisset turpis et excors vixisset canis immundus vel amica luto sus.
Seite 171 - Nilus et antiquo sua flumina reddidit alveo aetherioque recens exarsit sidere limus, plurima cultores versis animalia glaebis inveniunt et in his quaedam modo coepta per ipsum nascendi spatium, quaedam inperfecta suisque trunca vident numeris, et eodem in corpora saepe altera pars vivit, rudis est pars altera tellus.
Seite 104 - Mari oratione quod scribis; miror tibi piacere me ad eam rescribere, praesertim cum illam nemo lecturus sit si ego nihil rescripsero, meam in illum pueri omnes tamquam dictata perdiscant.
Seite 342 - Maiores enim pecoribus immolatis, quae pascebantur in is locis, quibus aut oppida aut castra stativa | constituebantur, inspiciebant iocinera, et si erant livida et vitiosa primo, alia immolabant dubitantes, utrum morbo an pabuli vitio laesa essent. Cum pluribus experti erant et probaverant integram et solidam...
Seite 106 - Graviter et iniquo animo maledicta tua paterer, M. Tulli, si te scirem iudicio magis quam morbo animi petulantia ista uti. sed cum in te neque modum neque modestiam ullam animadverto, respondebo tibi, ut, si quam male dicendo voluptatem cepisti, eam male audiendo amittas.
Seite 465 - Te dicas ; nam si ratio et prudentia curas, Non locus effusi late maris arbiter aufert, Caelum non animum mutant qui trans mare currunt. Strenua nos exercet inertia : navibus atque Quadrigis petimus bene vivere. Quod petis hic est, Est Ulubris, animus si te non deficit aequus.
Seite 172 - Hoc eo manifestum est, quod, ubi sedavit diluvia, ac se sibi reddidit, per bumcntes campos quaedam nondum perfecta animalia, sed tum primum accipientia spiritum, et ex parte iam formata, ex parte adhuc terrena, visuntur.
Seite 140 - ... gedacht werden? Denn als blosse Lokalbezeichnung, wie Ghirardini vermuthet, wird es sonst nirgends verwendet. Dazu dienen, wie schon oben bemerkt, Delphine oder Fische, die zwischen die Figuren vertheilt werden. Aber vor allem hätte die Hauptgruppe, der Kern des Bildes Bedenken erregen müssen. Das ist keine Begrüssung zwischen Vater und Sohn keine Ueberreichung des Ringes, keine Handdarreichung, vielmehr bleibt Poseidon ein unthätiger Zuschauer bei dem vor seinen Augen sich abspielenden Vorgang.

Bibliografische Informationen